Kısa Hikayeler

Uyku kedilerini duyan bilen vardır belki ama o güne kadar varlıklarından haberdar değildim. Uyku perilerini duymuştum ama uyku kedilerini ve onların şehrin tılsımlarından sayıldığını bir takım rastlantılar sayesinde öğrendim. En iyisi baştan anlatayım. Hafta arası olmasına karşın o akşamüstü de köprü yönüne giden trafiğin giderek çıldırtıcı hale gelmesinden bezip Ayvansaray Balat yönüne direksiyon kırmıştım. Daha fazla çile çekmektense yaklaşık bir saattir yürüyüş temposuyla ilerleyen trafikte kalmış olmanın gerginliğini atlatmak için yolun açılmasını beklemeyi seçmiştim. Haliç kıyısı boyunca Balat yönünde ilerlerken göz ucuyla sahile bakınıyordum. Hangi ara nasıl önüme çıktı göremedim...

Peşimizdeler, kurtulamadık Mardinlilerden. Bizler boğazın midyeleriyiz. İstanbul boğazını mesken tutarız. Eksilip azalsak da hep buradayız. Hiçbir şeyden çekmedik şu Mardinlilerden çektiğimiz kadar. Biz kaçtık onlar kovaladı. Zamanla birbirimize benzedik. Buralıyız, tutunacak başka yerimiz yok, gidemeyiz. Boğazın hızlı akıntılarına direnir kuytuda yaşar akıntıyla gelen ne varsa kabuğumuza hapseder, besleniriz. Mardinliler ise, ne kadar kuytuya saklansak da arar, bulur söküp çıkarırlar. Bıraksalar belki yirmi yıl hatta daha fazla yaşayacağız ama bırakmazlar. En fazla 3-5 yıldır ömrümüz. Minicikken yerimizi bulur, göz koyar büyümemizi beklerler. Hangimizin nerede olduğunu hangi zamanda toplanacağımızı iyi bilir, Mardinliler....

Elini boş ver dercesine sallayıp; “Burada yaşananlar bir gurbet hikâyesi, hepsi bu...” diye cevap verdi. Kafede gazetesini okumakta olun ihtiyarın başını kaldırıp çevreye bakınmasını fırsat bilerek az ötede Büyükada iskelesi önünde toplanan kalabalığı işaret edip ne olduğunu sormuş “gurbet hikâyesi” gibi garip bir yanıt almıştım. Yanıtı anlamamış gibi bakmış olacağım ki “Uzak dur. Filler tepişiyor işte.” diyerek sürdürdü sözlerini. Gözlüklerini düzeltip gazetesine döndü. Yandaki masaya ilişip olayları uzaktan izlemeyi sürdürdüm. Masalarımıza çay bırakan garson konuşmamızı duymuş ve “Belediye iskelenin üstündeki mekânı mahkeme kararıyla tahliye etmeye çalışıyor. Kiracı olan vakıf polisi...

Ben nehirim, suyum ve yağmurum.  Ben kelimenin tam anlamıyla suyun özüyüm. Ve normalde, her şeyin yolunda olduğunu söyleyebilirdim. Son zamanlarda olanlar ise beni şaşırttı. Bunu okuyan siz insanlar için son zamanlar milyonlarca yıl demek, ama benim için dakikalar gibi; çünkü ben ezelden beri buradayım, hayat veriyorum. Dünya küçük bir şaka yaptı, evrimin küçük bir şakası, akıllı, zeki ve harika bir yaratığı bir canavara dönüştürmek. Her şeyi yok etme ve yoluna çıkan herkesi öldürme ihtiyacı duyan aptal bir şey ve ona diğer her şey üzerinde güç ve silahlar, bombalar ve radyasyon...